Urodzony w 1969 roku w Oleśnicy.

Z wykształcenia i zawodu psycholog. Zaprzecza by wykonywany zawód miał wpływać na jego twórczość, ponieważ psychologiem jest tylko w godzinach pracy.
Pisarz fantasy, science fiction, powieści historycznych, wojennych, sensacyjnych oraz kryminalnych.
Od czerwca 2009 do maja 2012 redaktor naczelny miesięcznika „Science Fiction, Fantasy i Horror”. Współpracuje także z pismami kobiecymi.

Debiutował w „Nowej Fantastyce” nr 5/1998 opowiadaniem „Siódmy liść”. Jego teksty pojawiały się w „Fenixie”, „Magii i Mieczu” i „Science Fiction, Fantasy i Horror”.

Jego pierwszą powieścią były „Łzy Nemezis” opublikowane w 2005 roku.

Do dziś opublikował 20 powieści i 2 zbiory opowiadań, m.in.:
Łzy Nemezis, Fabryka Słów, 2009
Czarny Pergamin, Fabryka Słów, 2006
Kiedy Bóg zasypia, Fabryka Słów, 2007
Serce teściowej, Fabryka Słów, 2008
Wilki i Orły, Red Horse, 2008
Słońce we krwi, Red Horse, 2008
Zoroaster. Gwiazdy umierają w milczeniu, Fabryka Słów, 2010
Wilkozacy. Wilcze prawo, Fabryka Słów, 2010
Wilkozacy. Krew z krwi, Fabryka Słów, 2012
Wilkozacy. Księżycowy Sztylet, Fabryka Słów, 2015

W 2007 roku otrzymał nagrodę Nautilius za „Czarny pergamin”, rok później za „Gwiazdozbiór kata”.

Jego wielką pasją jest historia, w szczególności średniowiecze – to pokłosie dziecięcej fascynacji serialem „Inavhoe”. W swojej twórczości przykłada ogromną wagę do badań historycznych i osadzenia opowieści fantastycznej w realiach epoki. Budując swoje światy korzysta też z wykształcenia w dziedzinie filozofii – uważa, że brzytwa Ockhama to w tym procesie podstawa.
Niezamierzenie, choć uparcie, płynie pod prąd jako twórca – jego książki odbiegają od popularnych tendencji i nie wpisują się łatwo w szablony. Uważa, że jeśli będzie się dobrze bawił przy pisaniu, to i czytelnik ma szansę na dobrą zabawę przy lekturze.
Jednocześnie stara się, by jego opowieści nie tylko bawiły, ale też skłaniały do refleksji. Jak sam mówi „prawdziwa literatura polega na tym, żeby rzecz się po prostu czytała, żeby wciągnęła, dała radość, wzruszenie, zastanowienie, ale jednocześnie była atrakcyjna w formie i języku. Tu też nie chodzi o to, żeby lektura była wyłącznie lekka, łatwa i przyjemna”.

Prywatnie: wiking z charakteru, miłośnik i znawca piwa oraz szczęśliwy zadowolony mąż swojej żony.